Beste Kliniek Voor Borstesthetiek in Turkije | Prijs , Ervaringenen, Voor en Na Foto's

Borstesthetiek omvat alle chirurgische ingrepen die erop gericht zijn de vorm, grootte of positie van de borsten te veranderen. Deze esthetische behandelingen worden meestal toegepast om de persoonlijke tevredenheid te vergroten, vervormingen na een zwangerschap te corrigeren of verzakkingen als gevolg van veroudering te behandelen.

Een borstvergroting wordt uitgevoerd met siliconenimplantaten of vetinjecties bij personen die volumeverlies hebben ervaren of vollere borsten wensen. De duurzaamheid van de toepassing kan variëren afhankelijk van het gebruikte materiaal en de levensstijl van de patiënt.

Borstverkleining wordt uitgevoerd bij personen met lichamelijke klachten zoals rug- en nekpijn en dient zowel esthetische als medische doeleinden. Tijdens de operatie wordt overtollig weefsel en huid verwijderd waardoor de borsten in verhouding worden gebracht met het lichaam.

Borstliftoperaties worden gekozen om verzakkingen als gevolg van veroudering, borstvoeding of genetische factoren te corrigeren. Bij deze ingreep wordt de tepel opnieuw gepositioneerd en wordt overtollige huid verwijderd, waardoor de borsten een jeugdiger en meer gelifte uitstraling krijgen.

Hoe werkt het plannings- en voorbereidingsproces vóór een borstoperatie?

Het succes van een esthetische ingreep begint lang voordat het mes de huid raakt, namelijk al aan de planningsfase. De basisregel voor een perfect resultaat is de juiste patiëntselectie en het minimaliseren van risico’s vóór de operatie. Een ander element dat voor ons even belangrijk is als technische vaardigheid, is in hoeverre de patiënt mentaal en fysiek klaar is voor deze verandering. Als chirurg is onze voornaamste taak om te analyseren of het gewenste resultaat van de patiënt overeenkomt met de medische realiteit.

Het uitvoeren van een psychosociale beoordeling vóór de operatie is minstens zo belangrijk als bloedonderzoek. Het doel is de verwachtingen van de patiënt goed te managen. Een patiënt die hoopt emotionele leegtes of sociale problemen op te lossen via een fysieke verandering kan, zelfs na een technisch perfecte operatie, ontevreden zijn over het resultaat. Daarom willen we zeker weten dat de motivatie van de patiënt op een gezonde basis rust. Als de verwachtingen niet realistisch zijn, is het uitstellen of annuleren van de operatie de meest ethische beslissing om de patiënt te beschermen.

In de fysieke voorbereidingsfase spelen de BMI (Body Mass Index) en levensgewoonten een belangrijke rol. Voor een ideale genezingsperiode moet het lichaam metabool in balans zijn. Bij patiënten met een BMI boven 30 komen wondgenezingsproblemen en infectierisico’s statistisch vaker voor. Daarnaast is roken onze grootste vijand omdat het de weefseldoorbloeding verslechtert. Bij een rokende patiënt vernauwen de haarvaten en vermindert de zuurstoftoevoer naar het operatiegebied; dit kan leiden tot weefselversterf, een situatie die we “necrose” noemen. Daarom is stoppen met roken vóór de operatie geen keuze, maar een verplichting.

Risicofactoren die kunnen leiden tot het uitstellen of annuleren van de operatie zijn:

• Ongecontroleerde diabetes
• Hoge bloeddruk
• Actief rookgedrag
• Ernstig overgewicht
• Bloedstollingsstoornissen
• Onrealistische verwachtingen
• Psychologische instabiliteit

Waarop is de implantaatkeuze gebaseerd bij een borstvergroting?

De keuze van de implantaten bij borstvergroting moet volledig worden afgestemd op de anatomische structuur van de patiënt en het gewenste resultaat. Dankzij moderne technologie beschikken we vandaag over implantaten met verschillende eigenschappen. Het meest gebruikte materiaal is siliconengel, omdat dit het meest lijkt op het natuurlijke gevoel van borstweefsel. Door hun consistentie bootsen deze implantaten de natuurlijke beweging en zachtheid van de borst zeer goed na.

Een andere optie zijn zoutwaterimplantaten (saline). Deze worden leeg in het lichaam geplaatst en daarna gevuld. Aangezien ze aanvoelen als een met water gevulde ballon en na verloop van tijd kunnen rimpelen, worden ze meestal minder natuurlijk ervaren dan siliconenimplantaten. Bovendien verschillen de leeftijdsbeperkingen van beide implantaten; saline wordt doorgaans aanbevolen vanaf 18 jaar, terwijl siliconenimplantaten meestal vanaf 22 jaar worden geadviseerd.

Een veelgestelde vraag is hoe lang implantaten meegaan. Hoewel implantaten zeer duurzaam worden geproduceerd, moeten ze niet worden beschouwd als apparaten die een leven lang meegaan. Na verloop van tijd kunnen slijtage of lekkages optreden in de buitenste laag van het implantaat. Bij siliconenimplantaten kan er sprake zijn van een “stille ruptuur”, waarbij de patiënt de scheur niet opmerkt. Daarom wordt volgens FDA-protocollen aanbevolen om vanaf het vijfde jaar na de operatie regelmatige beeldvorming te laten verrichten.

Implantaten worden ingedeeld naar hun oppervlaktestructuren:

• Gladde implantaten
• Microgetextureerde implantaten
• Macrogetextureerde implantaten
• Polyurethaan gecoate implantaten

Hoe wordt de beslissing genomen voor de Dual-Plane techniek en de plaats van de incisie?

De sleutel tot esthetisch succes bij een borstvergroting is het kiezen van de juiste ruimte (“pocket”) waarin het implantaat wordt geplaatst. Vroeger werden implantaten volledig onder de spier of volledig onder het borstweefsel geplaatst. Beide methoden hadden echter belangrijke nadelen. Bij plaatsing boven de spier konden de randen van het implantaat zichtbaar worden, terwijl bij volledige onder-spierplaatsing de borst bij armbewegingen kon vervormen, een probleem dat we “animatiedeformatie” noemen.

Tegenwoordig is de Dual-Plane techniek de gouden standaard geworden, omdat deze beide problemen elimineert. Bij deze techniek blijft het bovenste deel van het implantaat onder de spier geplaatst, zodat er een zachte overgang in het decolleté ontstaat en de implantaatranden verborgen blijven. Het onderste deel wordt onder het borstweefsel geplaatst, waardoor een natuurlijke druppelvorm ontstaat. De Dual-Plane techniek is ideaal om een natuurlijk naar beneden vloeiende borstvorm te behouden en een onnatuurlijk “ronde bal”-effect te voorkomen. Bovendien zorgt het losmaken van de spieraanhechtingen ervoor dat het implantaat niet te hoog blijft hangen en mooi met het borstweefsel integreert.

De keuze van de incisieplaats is cruciaal om complicaties op de lange termijn te voorkomen. Vooral het risico op “kapselcontractuur”, waarbij het lichaam een harde bindweefsellaag rond het implantaat vormt, willen we minimaliseren. Wetenschappelijk bewijs toont aan dat de incisie in de borstplooi de veiligste methode is. Dit gebied biedt de chirurg een breed zichtveld en tast de melkgangen niet aan, waardoor het risico op bacteriële besmetting minimaal is. Bij incisies via de oksel of rond de tepel is het risico op infectie en kapselcontractuur statistisch hoger. Bovendien wordt het litteken in de borstplooi na genezing vrijwel onzichtbaar binnen de natuurlijke borstlijn.

Gebruikte chirurgische toegangswegen:

• Borstplooi
• Rond de tepelhof
• Oksel

Welke technieken worden gebruikt bij een borstlift?

Zwaartekracht, borstvoeding, snelle gewichtsschommelingen en veroudering veroorzaken dat borstweefsel in de loop van de tijd zijn elasticiteit verliest en gaat hangen. Een borstlift (mastopexie) heeft als doel deze verzakking te corrigeren en de borst een jeugdige en stevige vorm terug te geven. De toegepaste techniek kan echter niet op basis van routine worden gekozen; deze wordt volledig bepaald door de mate van verzakking. Hiervoor gebruiken we de “Regnault-classificatie”, waarbij we de positie van de tepel beoordelen ten opzichte van de borstplooi.

Bij lichte verzakkingen kan een periareolaire incisie, rond de tepel, voldoende zijn. Naarmate de verzakking en overtollige huid toenemen, zijn uitgebreidere technieken vereist. Bij matige verzakkingen wordt een verticale “lolly”-incisie gebruikt en bij ernstige verzakkingen een omgekeerde T- of ankerincisie. Het doel is altijd om met zo min mogelijk littekens de beste borstvorm te verkrijgen, maar het is niet verstandig om omwille van een korter litteken in te leveren op vorm en duurzaamheid.

De modernste ontwikkeling in mastopexie is het verlaten van technieken die uitsluitend op huidspanning vertrouwen. Huid is namelijk een elastische structuur en kan het borstgewicht niet dragen; na verloop van tijd zal deze weer verslappen. Daarom gebruiken we nu technieken zoals de “Dermal Sling” of “Internal Bra” (interne bh). Hierbij wordt een steunstructuur gemaakt uit de eigen huid en diepe dermale lagen van de patiënt. Deze interne ondersteuning fixeert het borstweefsel aan de borstwand, zodat niet de huid maar deze stevige interne structuur het gewicht draagt. Hierdoor blijft de verkregen borstlift jarenlang behouden. Daarnaast kunnen we met de “auto-augmentatie”-techniek het verzakte weefsel in de onderpool naar boven verplaatsen om extra volume te creëren zonder implantaten.

Stadia van borstslinking:

• Lichte verzakking
• Matige verzakking
• Ernstige verzakking
• Pseudoverzakking

Is een borstverkleining uitsluitend een esthetische keuze?

Een borstverkleining wordt in de samenleving vaak gezien als een esthetische luxe, maar in werkelijkheid is het voor veel patiënten een belangrijke medische noodzaak. “Macromastie”, oftewel te grote borsten, vormt een constante belasting voor het skelet. Bij deze patiënten komen chronische nek- en rugpijn, afwijkingen in de wervelkolom en houdingsproblemen vaak voor. In de zomer ontstaan er hardnekkige huidirritaties onder de borsten en de diepe groeven van bh-bandjes op de schouders kunnen het dagelijks functioneren ernstig belemmeren.

Bij de planning van een borstverkleining wordt een proportionele verkleining nagestreefd die past bij het lichaam van de patiënt. De gebruikte technieken zijn doorgaans de verticale (lolly) incisie of de omgekeerde T- (anker) incisie. De keuze hangt af van de borstgrootte en de huidkwaliteit. De verticale techniek laat minder littekens achter en geeft een vollere, gelifte borstvorm en wordt daarom tegenwoordig vaak gebruikt. Bij extreem grote borsten kan de omgekeerde T-techniek echter noodzakelijk zijn om overtollig weefsel adequaat te verwijderen. In beide technieken is het doel niet alleen de borst te verkleinen, maar ook de bloedcirculatie en tepelgevoeligheid te behouden.

Een van de grootste zorgen na een borstverkleining is de tepelgevoeligheid. Moderne chirurgische methoden houden rekening met de bloedvaten en zenuwen die de tepel voeden. Vooral de inferieure en superomediale pedikeltechnieken zijn ontwikkeld om het risico op gevoelsverlies te minimaliseren. Hoewel tijdelijke gevoelsveranderingen na de operatie mogelijk zijn, is blijvend gevoelsverlies zeldzaam bij een ervaren chirurg.

Fysieke voordelen van een borstverkleining:

• Vermindering van rugpijn
• Vermindering van nekpijn
• Vermindering van schouderpijn
• Verbetering van huidirritaties
• Correctie van houdingsproblemen
• Meer gemak bij fysieke activiteiten

Wat zijn borstimplantaatcomplicaties en wanneer is revisie noodzakelijk?

Hoewel borstimplantaten worden vervaardigd uit materialen die zeer goed door het lichaam worden verdragen, zijn er net als bij elke chirurgische ingreep bepaalde langetermijnrisico’s. Bewust zijn van deze risico’s en regelmatige controle is essentieel voor de veiligheid van de patiënt. Een van de meest voorkomende complicaties is “kapselcontractuur”. Het lichaam vormt rond elk vreemd voorwerp een beschermend laagje bindweefsel: het kapsel. Normaal is dit zacht en niet voelbaar, maar soms verdikt en verhardt het zich, waardoor de borst vervormd raakt en hard aanvoelt. In ernstige gevallen (Baker graad 3 of 4) kan een operatie nodig zijn.

Een andere belangrijke kwestie is BIA-ALCL, een zeldzame vorm van lymfoom geassocieerd met borstimplantaten. Dit is geen borstkanker maar een immuunsysteem-gerelateerde aandoening en komt vaker voor bij getextureerde implantaten. Hoewel het zeer zeldzaam is, moet het serieus worden genomen. Het uit zich meestal jaren na de operatie als plotselinge zwelling of vochtophoping rond het implantaat (seroom). Bij dergelijke situaties of bij ernstige kapselcontractuur is de juiste chirurgische benadering “En Bloc Capsulectomie”.

En Bloc Capsulectomie is een delicate ingreep die grote chirurgische precisie vereist. Hierbij worden het implantaat en het omringende kapsel volledig in één stuk verwijderd zonder het kapsel te openen. Het doel is te voorkomen dat eventuele geïnfecteerde bestanddelen of verdachte cellen zich verspreiden naar omliggende weefsels. Alleen het verwijderen van het implantaat en het kapsel laten zitten is in risicovolle gevallen geen adequate behandeling. Daarom vereisen revisieoperaties meer ervaring en uitgebreide anatomische kennis.

Stadia van kapselcontractuur:

• Zachte en natuurlijke uitstraling
• Lichte verharding
• Duidelijke verharding en vervorming
• Pijnlijke verharding en misvorming

Waarop moet worden gelet tijdens de herstelperiode na een borstoperatie?

Een succesvolle borstoperatie eindigt niet wanneer de chirurg klaar is; het vervolg bestaat uit een actief herstelproces waarbij de patiënt zelf een belangrijke rol speelt. Direct na de operatie ligt de focus op pijnbestrijding en het beheersen van zwelling. Dankzij moderne pijnstillingsprotocollen verloopt deze periode voor de meeste patiënten zeer comfortabel. In de eerste dagen zijn een lichte druk en spanning volledig normaal.

De eerste week na ontslag is de periode van “actieve rust”. We willen niet dat patiënten de hele dag in bed blijven; integendeel, korte wandelingen binnenshuis stimuleren de bloedcirculatie en ondersteunen het herstel. Overmatig gebruik van de armen, zwaar tillen of plotselinge bewegingen moeten echter worden vermeden. Meestal mag men na 48 uur douchen met lauwwarm water, op voorwaarde dat de incisies niet worden gewreven en droog blijven.

Medische beha’s spelen een cruciale rol bij het ondersteunen van de nieuwe borstvorm en bij het verminderen van zwelling. Deze beha’s moeten doorgaans dag en nacht gedurende 4 tot 6 weken worden gedragen. Een van de meest gestelde vragen is wanneer sporten weer mogelijk is. Lichte wandelingen kunnen al in de eerste week worden gestart, maar activiteiten zoals joggen, pilates of fitness die de borstspieren belasten, mogen meestal pas na de 6e week worden hervat met toestemming van de arts. Voor rokende patiënten is het noodzakelijk om ook tijdens de herstelperiode niet te roken, omdat roken de littekengenezing aantast en littekens dikker kan maken.

Te vermijden tijdens de herstelperiode:

• Zwaar tillen
• Op de buik slapen
• Armen te ver omhoog strekken
• Roken
• Heet bad of sauna
• Activiteiten met kans op impact